De hopscheut, de gekoesterde vrucht van de aarde
Het leven van de hopscheut is kort, maar zeer waardevol.
Het begint eind februari onder de grond en eindigt in het voorjaar als delicatesse in de toprestaurants.
Het oogsten van de scheuten is een manuele arbeid die veel tijd en toewijding vergt, waardoor de groente zeer gegeerd is.
Enkele maanden na de hoppepluk zijn de scheuten klaar om geoogst te worden. We zoeken de scheuten met de hand in de volle grond en snijden ze voorzichtig van de wortelstok. We moeten snel te werk gaan in het hele proces: hoe verser de scheuten, hoe beter de kwaliteit ervan. We laten ons dan ook niet tegenhouden door wat Belgisch regenweer, als de scheuten klaar zijn, worden ze geoogst. Alleen bij vriesweer oogsten we niet. De koude temperaturen zijn immers nefast voor de jonge scheuten.
Het witte goud op je bord
De hopscheuten die we met veel zorg oogstten, zijn zuiver wit van kleur en knapperig. Je kan ze zowel rauw als warm eten. In de koelkast blijven ze slechts een paar dagen goed. Je eet ze dus best zo vers mogelijk.
Restauranthouders kijken al lang van tevoren uit naar de komst van deze eerste vollegrondgroente van het jaar. De arbeidsintensieve oogst en de korte houdbaarheid maakt van deze groente een ware delicatesse die zeer gegeerd, maar niet overal te verkrijgen is.
Recept: Hoppescheuten van Komen-Waasten, vers gepelde garnaal en jus van blond bier
Slechts een handvol chef-koks kunnen in maart gedurende enkele weken hun beste creaties met hopscheuten op het menu zetten.
Wie de kans krijgt om zelf met hopscheuten aan de slag te gaan, kan deze creatie van Gert De Mangeleer van Hertog Jan zelf eens uitproberen. Het recept vind je hier.
